Hoe is het Van Moer Cycling Team ontstaan?
Erwin: Wel, het Wielerteam Waasland viel in 2014 zonder hoofdsponsor. In die tijd reed ook éne Brent Van Moer (zoon van Jo & Anne en vandaag profwielrenner bij Lotto DSTNY) in onze ploeg. Zo leerden we Jo kennen en zijn we aan de praat geraakt. Het is in feite begonnen met wat vestjes te voorzien voor de ploeg. Een jaar later, in 2015 is hij hoofdsponsor en ook naamdrager van de ploeg geworden.
Een oud “krel”
Maakte dat een groot verschil?
Erwin: Oh ja! Je moet weten dat wij voor de komst van Jo het moesten stellen met 1 camionnetje en 2 ploegauto’s en dat was het.
Jo: Dat was een oud “krel” met meer dan 200.000 km’s!
Erwin: Inderdaad, dat ging eigenlijk niet meer. Pas op, het is niet zo dat wij aan Jo een kruiwagen geld en gerief kwamen vragen hé.
Jo: Dat klopt, we zijn beperkt begonnen.
Erwin: Ondertussen zijn we mede dankzij Jo en Anne hun inspanningen doorheen de jaren kunnen uitgroeien tot een volwaardig team dat in België elk jaar meerijdt voor de prijzen. We horen tot de top 5, misschien wel top 3 van België.
Jullie zijn inderdaad geen klein team meer hé?
Erwin: We zijn met 138 leden en zijn vertegenwoordigd in alle jeugdreeksen.
Met vallen en opstaan, maar vooral met vallen …
Jo, hoe ben je in het wielrennen terecht gekomen?
Jo: Door Brent voor een stuk hé. Hij is op zijn 6de begonnen met voetballen. Hij was toen niet de meest technische, maar hij was wel een “vechterke”. Allé, ik bedoel qua mentaliteit hé 😊. Zelfs als ze in een match 5-0 achterstonden op 2 min. van het einde bleef die gaan. Hij bleef zich “smijten”. Op zijn veertiende mochten heel wat van zijn vriendjes naar de “nationale competitie” en… hij mocht niet mee. Hij kwam huilend thuis en hij zei: “Ik stop ermee, ik word coureur”. Ik heb hem dan een oud fietske gekocht….
Dat lag hem beter?
Jo: Goh, ik herinner mij nog goed zijn eerste koerske. Dat waren lokale kleine rondjes die ze moesten rijden, viaduct op en af. Na 3 rondes lag hij er af, helemaal stuk, de tranen in zijn ogen. We riepen dat hij moest stoppen, maar hij is koppig blijven doorfietsen tot het einde. Volledig kapot. Die beginjaren waren er met vallen en opstaan, maar vooral met vallen! Enfin, ne lompe coureur 😊 (hilariteit). Maar goed, niet veel later is hij echt ontbolsterd tot een heel goeie talentvolle coureur en schoof hij op naar de beloften.
Erwin: Wij dachten toen even dat we ook Jo kwijt waren 😊. Wij hadden er samen al enkele mooie jaren opzitten. Dan is dat toch bang afwachten of we dat konden doorzetten …
Het Van Moer dorp
Jo, waarom ging je door?
Jo: Wij hebben een fantastische tijd meegemaakt. Samen naar wedstrijden gaan kijken. Dat was een prachtige sfeer altijd. Wij hebben een hechte band opgebouwd met de ploegleiding en met de ouders van al die renners. Dat waren allemaal mensen van hier in de streek.
Erwin: Wij hebben toen in dat jeugdcircuit echt een naam opgebouwd. Tijdens de Ronde van Vlaanderen maakten wij daar echt een happening van, al onze mobilhomes en camionettes in een ronde, met een BBQ en zo, … Enfin mensen spraken daar echt van het “Van Moer dorp”.
Jo: Brent vond dat eerlijk gezegd niet altijd even leuk. Hij wilde absoluut vermijden dat het zou lijken alsof hij het niet zelf verdiend had.
Erwin: In het 2de jaar junioren had Brent een topjaar. Zijn statistieken spraken voor zich. Hij reed overal prijzen, daar was geen speld tussen te krijgen.
Jo: Weet je, Ik ben echt heel dankbaar voor die periode. Die lichting die toen koerste, daar zijn naast Brent, zeker 5 profrenners uit voortgevloeid. Op één jaar Van Moer Cycling Team zoveel profs laten doorstromen, dat was ongezien.
"Iets terug doen voor het lokale gemeenschapsleven"
Hoe belangrijk is die sponsoring in feite voor het team?
Erwin: Superbelangrijk hé. Sinds Jo er is bijgekomen zijn we echt een versnelling hoger kunnen schakelen. Dan bedoel ik niet alleen het financiële, maar ook logistiek. Twee jaar geleden bijvoorbeeld zaten we in de rats met een sponsor die ons een camionette had beloofd en dan ben ik heel voorzichtig gaan aankloppen bij de Jo …
Jo: Hij weet hoe hij het moet aanpakken hé! (iedereen lacht). Het gebeurt dat hij bij mij binnenkomt en dat ik moet zeggen: “no way”. Maar als hij buiten wandelt is het in de “sacoche” 😊. (algemene hilariteit)
Erwin: Wij hebben ons probleem mooi uitgelegd aan Jo, een duidelijke presentatie gemaakt. Daarna samen iets gedronken en verder gebabbeld en dan hierboven nog wat pinten gepakt … (lacht).
Erwin: Nee, serieus. We hebben toen van Jo een gloednieuwe camionette gekregen. We hebben daar al zoveel plezier aan beleefd. Die is echt cruciaal voor onze werking.
En levert die sponsoring ook iets op?
Jo: Zeker! We komen met ons bedrijf en ons merk op een positieve manier naar buiten en soms ook in het nieuws. Maar het heeft ook te maken met iets terug doen voor de maatschappij. “Sustainability” gaat niet alleen over zonnepanelen leggen of je wagenpark verduurzamen, we verankeren ons bedrijf ook graag lokaal en willen ons positief engageren in het gemeenschapsleven van eigen streek.
Weet je, nieuwe klanten levert het natuurlijk niet op, maar het is voor ons wel een belangrijk uithangbord hier in de streek. Wij zijn steeds op zoek naar goede werkkrachten. We vullen bij Van Moer Logistics per week tussen de 15 en 20 vacatures in. Die naamsbekendheid die we met het VMCT bereiken, helpt daarbij.
En je hebt ook een groot sportershart?
Jo: Klopt, ik vind persoonlijk dat sport een belangrijk onderdeel van het leven zou moeten zijn. Het brengt je zeker als jonge mens heel veel bij. Je kan daar heel veel waarde uit halen …
Het “kopje” niet laten hangen!
Wat is jullie belangrijkste doel met het Van Moer Cycling Team?
Erwin: In de eerste plaats willen we jongeren natuurlijk iets bijbrengen zoals Jo zei. We willen hen karakter leren, doorzettingsvermogen, … Als ze fouten maken, of wanneer het even wat minder gaat, motiveren we hen om het “kopje” niet te laten hangen. We blijven anderzijds ook wel ambitieus als ploeg. We willen in feite zoveel mogelijk talenten laten doorstromen naar het profwielrennen.
Tom: Maar ook diegene die het niet tot prof schoppen, hebben een heel goeie karaktervorming gehad bij ons. Dat worden dikwijls toppers in het bedrijfsleven. We beschouwen in feite al onze leden als onze eigen kinderen en wij proberen die zo goed mogelijk te begeleiden, ook in hun persoonlijke groei.
Hoe zit het in feite met het vrouwenwielrennen binnen jullie ploeg?
Erwin: Dat wint elk jaar aan populariteit. We hebben daar de laatste 3 jaar stevig in geïnvesteerd. We zijn op zoek gegaan naar goede begeleiding. Zo zijn we bij Tom Hesters uitgekomen. Die vroeg of zijn dochter mee in het team mocht komen rijden. Het heeft niet lang geduurd voor we zagen dat Hélène écht goed met een fiets kon rijden 😊.
Hélène, hoe ben jij begonnen met wielrennen?
Hélène: Ik ben begonnen als turnster, maar dan toch vrij snel naar de fiets overgeschakeld. Toen ik de smaak te pakken had, was het een kleine stap naar het Van Moer Cycling Team omdat mijn papa er dus ploegleider was 😊.
Hoe ging dat?
Hélène: Goed, ik ben daar met open armen ontvangen en ik kon van in het begin in principe goed mee.
Tom (papa en ploegleider): Het was snel duidelijk dat ze talent had. Haar bochtentechniek was van in het begin heel goed. We zagen dat ze in feite van nature heel goed op de fiets zat.
Hélène: Mijn papa was toen ploegleider van de junioren. Dat vond ik goed, want ik wilde niet voorgetrokken worden.
Jo: Snap ik helemaal. Dat was met Brent ook zo.
Wat is je uiteindelijke doel?
Hélène: (zonder twijfelen) Prof!
Remco Evenepoel achterna!
Hoe is dat bij jou Senne?
Senne: Ik zit nog maar anderhalf jaar op de fiets. In het begin werd ik er, net als iedereen die begint, afgereden 😊. Maar daar kwam snel verandering in.
Jo: Heb je daarvoor iets anders gedaan van sport?
Senne: Voetbal!
Hélène: Net zoals Remco Evenepoel dan!
Hij lijkt er eigenlijk ook op! (iedereen lacht)
Senne: Van Moer Cycling team heeft mij veel kansen gegeven. Ik heb al mooie koersen mogen rijden en heel veel ervaring mogen opdoen. Ze hebben mij ook perfect klaargestoomd voor volgend seizoen. Het gaat echt goed. Ik ben heel blij dat ik hier ben terecht gekomen.
Jo: Dat is echt knap hé. Daar doen we het voor. We komen er ook elke week mee in de pers. Elk weekend staan we wel ergens in België op het podium.
Bjorn: De begeleiding van een wielerploeg is ook heel intens. Je zit met die gastjes mee in hun wereld. Je zit er mee aan tafel, je zit er mee op de fiets. Dat worden op een manier, allemaal kinderen van jezelf.
Jo: Inderdaad, je krijgt daar enorm veel appreciatie van terug.
Erwin: Weet je wat het ook zo speciaal maakt? Als onze gastjes in contact komen met Jo dan brengt hij zijn enthousiasme en positiviteit over op die jongens en meisjes. Dat is mooi om te zien. Jo vertelt dan wel eens tussen pot en pint hoe hij geraakt is waar hij nu staat. Dat inspireert enorm hé. Ook daar gaat het over.
Jo: Er zijn dan ook veel raakpunten met het ondernemerschap. Hoe dikwijls dat ik niet aan de grond heb gezeten … In die moeilijke momenten toch doorzetten en nooit opgeven is een levensles die ik graag doorgeef. Je moet in het leven ook met tegenslagen leren omgaan. Brent heeft me ooit zielsgelukkig opgebeld met de boodschap dat hij geselecteerd was voor het wereldkampioenschap. Een paar dagen later breekt hij zijn heup. Zo snel kan het gaan. Dan zit je echt aan de grond hé. Maar dan is het kop op hé. Vooruit!
Down to earth …
Het is een fysieke sport, maar ook het mentale is belangrijk?
Jo: Het zal wel zijn. Als je ziet ook wat ze ervoor moeten laten … Je moet een ijzersterk karakter hebben … of kweken. Talent alleen volstaat niet.
Erwin: Klopt, en wij zijn er ook om hen met de beide voetjes op de grond te houden. Dat ze geen dikke nek krijgen bij wijze van spreken.
Jo: Down to earth hé! Niet beginnen zweven.
Erwin: dat is 100% waar en superbelangrijk in deze sport … en in het leven.
Tom: Dat zijn de waardes van Van Moer die we ook in onze ploeg willen meegeven. Dat haakt perfect in elkaar.
Worden jullie wielrennertjes in feite gescout?
Tom: Zeker weten. De grote ploegen stappen rechtstreeks naar onze renners en rensters. Wij doen dat zelf ook bij de nieuwelingen hoor. Wij checken bijvoorbeeld wat ze kunnen op de piste. Welke stuurvaardigheden dat ze hebben o.a..
Hoe betrokken ben je zelf bij de ploeg Jo?
Jo: Ik heb een druk bestaan 😊, maar ik volg ze vandaag uiteraard via social media. Er is ook de ploegenvoorstelling elk jaar. Dat is altijd heel professioneel aangepakt. En ik maak er tijd voor wanneer het kan.
Zijn jullie allemaal vrijwilligers?
Erwin: Jawel, 28 mensen helpen mee. 90% zijn vrijwilligers. Bjorn bijvoorbeeld is naast sponsor ook heel actief in het team. Hij is verantwoordelijke voor de kledij. In een wielerteam is dat een niet te onderschatten job. Hij doet dat super goed en met heel veel passie. Zo hebben we er nog 27 anderen 😊.
Jo: Knap! Dat vind ik echt de max.
Wat is jullie drijfveer?
Erwin: Mijn persoonlijke drijfveer is de voldoening die ik ervan krijg. Kijk naar Senne. Vorig jaar toen we naar de Vogezen trokken was dat nog een “dikkertje” bij wijze van spreken. (algemene hilariteit. Senne lacht mee en knikt 😊) Je moet die hier vandaag eens zien zitten. Dat is een afgetrainde atleet geworden! Senne is zich echt aan het ontpoppen toe een echte topper met een mooie toekomst als je het mij vraagt… Dat geldt trouwens ook voor Hélène! Dat geeft enorme voldoening.
Bjorn: Die mannen begeleiden, af en toe eens bijsturen en dan zien dat dat zijn vruchten afwerpt geeft mij ook heel veel voldoening.
Wat zijn de ambities nog met de ploeg?
Erwin: Zo lang we het graag doen, willen we het blijven doen. Onze ambitie is dat iedereen die hier in het Waasland wil gaan koersen dat die met een blauwe trui gaat rondrijden. Elk jaar zitten we met Jo rond de tafel om te zien of dat mogelijk blijft, want zonder sponsoring is het natuurlijk onmogelijk.
Jo: Je mag op je 2 oren slapen Erwin! (Erwin straalt)
En jullie Hélène en Senne, wat zijn jullie dromen nog?
Bjorn: Trouwen met elkaar! 😊 (iedereen barst het uit van het lachen)
Hélène: (onverstoorbaar) Ik zou graag de Ronde van Vlaanderen winnen, maar mijn ultieme droom is Olympisch goud.
Senne: Geef mij maar een zware koers, dan kom ik het best tot mijn recht.
PRIMEURS !!!
Hoelang blijven jullie nog bij het Van Moer Cycling Team?
Senne: (pakt uit met een primeur) Ik ga volgend jaar bij een nieuwe grote ploeg rijden. Ik kan nog niet zeggen welke, maar het is een heel mooie (prof)ploeg. Met dank aan mijn opleiding bij Van Moer Cycling Team.
Jo: Wauw!
Hélène: En als we dan toch bezig zijn. Ik ook! 😊
Jo: Allé super! Wat is dat hier allemaal!
Dat moet veel voldoening geven?
Erwin: Jawel, het is een beetje het uithangbord van je ploeg hé. Het wil zeggen dat we goed bezig zijn.
Bjorn: Daar mogen we als ploeg heel fier op zijn.
Jo: Dat is heel mooi! Knap!
Erwin: Inderdaad, hou ze goed in het oog, want we gaan nog veel van ze horen!
